สำหรับวันนี้จะมาในหัวข้อ I can change
ซึ่งเป็นการเล่าถึงพัฒนาการในการเล่าเรื่องเป็นภาษาญี่ปุ่นอย่างเป็นขั้นตอนโดยเล่าภาพต่อไปนี้ค่ะ
และจะได้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงต่างๆในการใช้ภาษาญี่ปุ่นในการเล่าเรื่องด้วย
จะเป็นอย่างไรบ้างนั้น ลองมาติดตามกันดูนะคะ >_<
By myself : เป็นครั้งแรกที่เห็นภาพด้านบน และอาจารย์ให้เล่าให้เพื่อนฟังเป็นภาษาญี่ปุ่น ซึ่งค่อนข้างจะออกมาตะกุกตะกักและมั่วมากค่ะ (ฮา) เขินนิดหน่อยที่จะต้องลงอะไรตลกๆ แต่ว่าเพื่อการเรียนรู้ ครั้งแรกจากการถอดเทป เราเล่าประมาณนี้ค่ะ
「ホテルのロビーはソファで二人の男の人が座っていました。え・・一人は新聞を読んでいましたけど、え・・もう一人は、え・・・ただ座っていました。しかし、ある外国人がいます。彼は地図を持って、カメラも持っていました。彼はただ座っていた人と目と合わせて、近づいていきました。その座っていた人はすごくびっくりして、え、隣の新聞を読んでいた人と新聞を読むふりして、自分を隠しました。外国人はびっくりしました。」
สิ่งที่อยากจะพูดแต่ไม่สามารถคิดและพูดออกมาเป็นภาษาญี่ปุ่นได้ในทันทีมีอยู่หลายคำมากเลยค่ะ อย่างเช่น อยากจะพูดว่านั่งอยู่เฉยๆ แต่ ’เฉยๆ’ นีจะสื่อออกไปยังไงดี, อยากจะบอกว่าสบสายตากันโดยบังเอิญ แต่ก็ไม่สามารถพูดได้ เลยพูดออกไปตามที่คิดออกตอนแรกก็คือ 目と合わせて ซึ่ง ... น่าอายมากค่ะ T/////T
และอีกประการหนึ่งก็คือการที่อยากบรรยายความรู้สึกของคนในภาพให้มากกว่านี้ แต่ไม่สามารถพูดอะไรได้นอกจากคำว่า びっくりしました ซึ่งก็ทำให้รู้ตัวเองเลยค่ะว่าบกพร่องตรงนั้นไปอย่างแน่นอน
แต่หลังจากนั้น อาจารย์ก็แจกชีทที่คนญี่ปุ่นเล่าเรื่องทั้งหมด 11 คนมาให้อ่านและศึกษาดู รวมถึงอาจารย์ได้มีการสอนในชั้นเรื่องการเล่าเรื่อง 表現 ต่างๆที่ควรใช้และความเป็นธรรมชาติ รวมไปถึงการบรรยายเรื่องต่างๆให้ ทำให้ได้เรียนรู้สิ่งต่างๆเพิ่มขึ้นมากเลยค่ะ หลังจากนั้นอาจารย์ให้ส่งฉบับแก้อีกหนึ่งครั้ง โดยจากการเรียนรู้และการศึกษาแล้ว เราส่งฉบับที่แก้ไปดังนี้ค่ะ
I see :
「ホテルのロビーに二人の男の人がソファで座っていました。一人は新聞を読んでいましたけど、もう一人は何もしなくただ座っていました。ボーとあたりを見回していると、ふと、カメラを首からぶらさげ、地図を手に持った外国人のおじさんと目が合ってしまいました。すると、突然そのおじさんは笑顔で何か頼みごとをしたそうに近づいてきました。その男性は外国人と話す経験があまりないか、めんどくさいことになると思うか、「やばい！」と思って、隣の新聞を読んでいた人と新聞を読むふりして、新聞の陰に隠れてしまいました。外国人のおじさんはびっくりして、言葉を失っていた、という話です。」
ซึ่ง ...
แตกต่างจากครั้งแรกราวฟ้ากับเหว(ลึก)เลยล่ะค่ะ (ฮา)
จากการเรียนรู้จากชีทที่อาจารย์แจกให้และจากที่อาจารย์สอน
ทำให้เราได้เรียนรู้ 表現 ที่ใช้ในการเล่าเรื่องได้อย่างถูกต้องและเป็นธรรมชาติอยู่หลายอย่างเลยค่ะ
อย่างเช่น การใช้ ふと ที่แปลว่า บังเอิญ, 目が合ってしまう、新聞の陰に隠れる และการใช้ ~てしまいました เป็นต้น
นอกจากนึัยังได้รู้ว่าในการเล่าเรื่อง
คนญี่ปุ่นนั้นมีการใส่ความคิดเห็นของตัวเองลงไปด้วย อย่างเช่น การที่ตัวละครในภาพหลบชาวต่างชาติ
ก็มีการใส่ความคิดเห็นลงไปว่า
อาจเป็นเพราะไม่เคยมีประสบการณ์ในการพูดคุยกับชาวต่างชาติ
หรืออาจเพราะไม่อยากยุ่งยากหรือลำบาก เป็นต้น
ซึ่งก็จะทำให้ผู้ฟังคิดตามและจินตนาการได้ง่ายขึ้นค่ะ
และอีกประการหนึ่งก็คือ
การบรรยายความรู้สึกของคนในภาพ ที่ในตอนแรกเราไม่สามารถบอกอะไรได้เลยนอกจากคำว่า びっくりした แต่ก็เรียนรู้ว่าคนญี่ปุ่นมีการใช้คำพูดบรรยายความคิด
เพื่อให้ผู้ฟังจินตนาการได้ง่ายขึ้นด้วยค่ะ ในที่นี้ก็เช่น 「やばい！」と思って、・・・ นั่นเองค่ะ
หลังจากที่ได้เรียนรู้จากชีทและอาจารย์แล้ว ก็รู้สึกว่าการเล่าเรื่อง หรือ Storytelling ของตัวเองนั้นดีขึ้นเป็นอย่างมากเลยค่ะ เพราะว่าทำให้รู้ว่าควรจะอธิบายอย่างไร และทำให้ระวังตัวในการเลือกใช้คำ รวมไปถึง 表現 ต่างๆมากขึ้นด้วยค่ะ ซึ่งโดยส่วนตัวแล้วก็จะพยายามจดจำและนำไปใช้ในสถานการณ์อื่นๆรวมถึงในชีวิตประจำวันต่อไปด้วยค่ะ
ก็จบไปแล้วนะคะสำหรับการรายงานการพัฒนาตนเองในการเล่าเรื่องเป็นภาษาญี่ปุ่นในโปรเจกต์ I can Change
ซึ่งในบล็อคถัดไป ก็ยังคงอยู่ในหัวข้อนี้นะคะ แต่ว่าเป็นการให้เล่าเรื่องเดิมซ้ำอย่างคาดไม่ถึงค่ะ (ฮา)
ผลที่แท้จริง(?)ภายหลังจากการเรียนรู้จะเป็นอย่างไรนั้น มาลองติดตามกันในบล็อคหน้านะคะ ^ ^;;
สำหรับวันนี้ สวัสดีค่า >_<
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น